اولین سوالی که خیلی از محتواآموزها از من می‌پرسن اینه : حقوق کارشناس تولید محتوا چه قدره ؟ یا نحوه محاسبه دستمزد تولید محتوا چه جوریه ؟

اصلا می‌ارزه که برای یادگیری تولید محتوا وقت بذاریم؟

.

.

درآمد 0 _______________________________________________________درآمد میلیاردی

اول بیاید حرف هر دو سمت طیف اظهار نظر کنندها در مورد دستمزد تولید محتوا و درآمد تولید محتوا رو با هم گوش کنیم :

دسته اول : اونایی که اعتقاد دارد ” دستمزد تولید محتوا  “چِندِرغازی بیش نیست !

احتمالا شما هم این روزها از خیلی ها شنیدید که اعتقاد دارن اصلا نویسندگی و تولید محتوا هم شدشغل، حالا چه نویسنده کتاب چه نویسنده آنلاین و چه  تولید محتوای آنلاین و…

مگه میشه با نوشتن چند 100یا چند 1000 کلمه در روز خرج یه زندگی رو درآرود اونم تو این شرایط بیببببب اقتصادی؟

حتی بین خود تولید کننده های محتوا هم این طوری جا افتاده است که درآمد چِندِر غاز مقاله نویسی و گرفتن چند 10هزار تومان برای هر مقاله در نهایت میتونه یه درآمد بُخور و نَمیر و به عنوان یه شغل دوم باشه نه یه شغل پولساز .

خیلی ها هم تو همین طیف هستن که این طور فکر میکنن که با این شرایط اقتصادی کشور و کارفرماها و مشتری های بدقول و مدیرانی که اصلا هنوز هم نمی دونن تولید محتوا چی هست و چه نقش موثری میتونه تو کسب و کارشون داشته باشه و فقط از سر چِشم و هم چشمی با رقیب هاشون و برای اینکه از قُلی و کُبری و صُغری عقب نیافتن کارشناس تولید محتوا استخدام میکنن مگر میشه به درآمدهای میلیونی و میلیاردی از تولید محتوا هم فکر کرد ؟!

دسته دوم : اونایی که اعتقاد دارن ” حقوق تولید محتوا ” و درآمدش نُجومیه

خب اون طرف طیف هم افرادی هستن که از اون ورِ بوم افتادن و هر جا که حرف از تولید محتوا و تولید کننده محتوا و درآمدش میشه ، میگن هههههه تولید کننده های محتوا که جزو میلیاردرای این روزا هستن و غمی ندارن ،با اون BMV ها و بنزها و سفرهای لاکچری شون و …

این دسته اعتقاد دارن که فقط اگر تولید محتوا رو بلد باشی، که دیگه نون ت تو روغنه و این روزا جزو خَر پول های این مملکت هستی و شبا هم که خوابی همین طور پول به حساب ت واریز میشه و 00000 های حساب بانکی ت هِی بیشتر و بیشتر میشه .

مثلا همین اینفلوئنسر دوزاری ها رو ببینین، الکی میان دو تا عکس از روزمره های زندگی شون { البته باید بگیم لایف استایل شون، شیک تره 😉 } میذارن و همین جوری تبلیغات میگیرن از شیر مرغ تا جون آدمیزاد و همین جوری مُفت مُفت پول به حساب شون واریز میشه، یا فُلانی رو ببین که یه محتوای آموزشی درست کرده و دوره هاش رو چند ده میلیون میفروشه ، یا فُلانی رو ببینی که با چند تا ویدئوی طنز و مسخره بازی چه جوری رسید به چند میلیون فالور و الان داره روزی میلیاااااااااارد میلیاااااااااااااااااااااااارد در میاره و…

دسته سوم : هر دو گزینه ای ها !

خب به نظر من و خیلی های دیگه ،اینکه ما کجای طیف درآمدزایی از تولید محتوا باشیم کاملا به شرط و شروطه ها بستگی داره و اصلا نمیشه یه نسخه کلی پیچید براش . پس به خاطر همین، هر دو حالت بالا میتونه درست باشه و نباشه . یعنی یه تولید کننده محتوا یا یه فریلنسر تولید محتوا میتونه با هزار دست و پا زدن ماهی چند صد هزار تا نهایت 2-3 میلیون دستمزدش باشه و بر عکس یه تولید کننده محتوایی میتونه از راه تولید محتوا میلیرد میلیرد پول در بیاره.

اا نمیشه که هر دو طرف درست بگن ! 😯 یعنی چی هر دو تا درسته!

به نظر من میشه ،چون میزان درآمدزایی از تولید محتوا یا کسب درآمد از طریق تولید محتوا به فاکتورهای زیادی ربط داره و این فاکتورهاست که تعیین میکنه که ما تولید کننده محتوای فقیر و چِندرغازی میتونیم بشیم یا تولید کننده محتوای ثروتمند.

چه فاکتورهایی در تعیین  ” نرخ دستمزد تولید کننده محتوا ” موثره ؟

خب حالا اون فاکتورها که گفتیم توی تعیین نرخ حقوق کارشناس تولید محتوا یا دستمزد تولید کننده محتوا موثره چه چیزایی هستن ؟

1-سَبک سازی یا برند سازی شخصی در تولید محتوا 

به نظر من این روزا کمتر شغل و کسب و کاری رو میشه پیدا کرد که برندسازی و مهم تر از اون برند سازی شخصی توش بی تاثیر باشه و یا نقش پر رنگی نداشته باشه؟ چرا ؟

چون به قول سایمون سینک تو کتاب ” با چرا شروع کنید ” :

مردم محصول شما رو نمیخرن، چرایی پشت محصول شما رو میخرن!

شما هم به عنوان یه تولید کننده محتوا باید اول از هر چیزی  ” این چرایی رو پیدا کنید  ” و بعد هم برای شناسوندن خودتون به عنوان اجرا کننده اون ” چرایی ” به کارفرما و مشتری و مدیر و مخاطب تلاش کنید.

یه لحظه همین الان به تموم اون خریدهایی فکر کنید که یه محصولی رو خریدید نه به خاطر محصول که برای صاحب اون برند یا محصول، رفتید سینما فیلم ببینید نه برای فیلم که برای بازیگر یا کارگردانش، دوره آموزشی خریدید نه برای محتوای آموزشیش که به خاطر مدرسش و…

مثلا خیلی ها چرم دُرسا رو میخرن نه برای چرم بودنش و نه برای اینکه فقط و فقط تو ایران چرم درسا مشهوره، بلکه به خاطر شاهین فاطمی و شناختی که از دغدغه هاش دارن، خیلی ها رستوران علیرضا منصوریان میرن نه به خاطر اینکه غذاش یه چیز فوق العاده است، میرن چون صاحبش علیرضا منصوریانه، خیلی ها دم ِ در سینما و تئاتر صف میکشن نه فقط به خاطر اینکه اون فیلم خیلی خاص و عجیب غریبه بلکه به خاطر اینکه بازیگرش نوید محمدزاده است یا کارگردانش اصغر فرهادیه، خیلی ها مثل خود من هر روزشون رو با متمم شروع میکنن نه فقط به خاطر سایت متمم و محتواش که به خاطر علاقه ای که به محمدرضا شعبانعلی دارن و اعتباری که برای حرف هاش و کارهاش قائلن و عشق و علاقه ای که به مدل ذهنیش و سبک زندگیش و دغدغه هاش دارن.

و خیلی ها هم به فُلان تولید کننده محتوا میلیون میلیون پول میدن که براشون تولید محتوا کنه، نه فقط به خاطر اینکه یه محتوای عجیب و غریب تولید کرده بلکه به خاطر برندی که ساخته و سر زبون ها افتاده.

پس یکی از فاکتورهای موثر توی تعیین دستمزد تولید محتوا یا درآمد تولید محتوا اینه که چه قدر آدما شما رو میشناسن و سبک نوشتن و تولید محتواتون رو دوست دارن و چه قدر اعتبار دارید و …

پس اگر میخواید حقوق محتوانویسی بیشتری بگیرید یا درآمد تون از تولید محتوا بیشتر باشه باید سبک اختصاصی خودتون رو بسازید تا برند شخصی تون ساخته بشه . { حالا حرف در مورد برندسازی شخصی و ساختن سبک تولید محتوا خیلی زیاده که اینجا نه جاش هست نه زمانش، ولی حتما تو رایتینا زیاد در موردش حرف میزنیم}

2- کیفیت و ارزش محتوا

خیلی از تولید کننده های محتوا به اشتباه تنها دغدغه ای که دارن برای تولید محتوا ، اینه که مثلا محتواشون بین 1000 تا 1500 کلمه باشه نه کمتر نه بیشتر، دیگه حالا اینکه این 1000 تا 1500 کلمه چی هست و چه ارزشی برای مخاطب داره و چه مشکلی ازش رو حل میکنه و … اصلا براشون مهم نیست . مهم اینه کارفر ما گفته من یه محتوای 1000 تا 1500 کلمه ای میخوام، فُلان تومن. اونام هر جور شده از این ور و اون ور یه سری محتوا رو بر میدارن و میجوانش و میدن بیرون و فقط چشم شون به اینه که کی اون شمارشگر Word عدد مشخص شده رو نشون میده .

خب  “چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است .”

مشخصه که این محتوا نیست و نشخوار محتواست .

حالا شاید یه چند مدتی هم یه کارفرماهایی پیدا کنن که دغدغه شون فقط سیاه کردن صفحات سایت شون باشه و یه تعدادی کار به اونا بدن با کلمه ای 10-20 تا تک تومنی اما قطعا این نوع پروژه ها هیچ آوردی برای اون محتوانویس و کارفرما ندارن. 

اینجا تولید کننده های محتوا 2 دسته میشن :

• یه عده که فقط تولید محتوا رو به عنوان یه شغل کوتاه مدت ِ دمِ دستی و نوع دوم میبینن و فقط هدف شون اینه یه مدتی چند میلیونی از این کار در بیارن و برن، که خب اینم میتونه یه گزینه باشه برای انتخاب شغل تولید محتوا،
• یه عده دیگه هم هستن که دغدغه شون اینه محتواهایی تولید کنن که اضافه بر اینکه براشون درآمدزا هست ، تاثیرگذار هم باشه و دردی رو تو این دنیا کم کنه یا مشکلی رو حل کنه و …. به نوعی محتوای با کیفیت و ارزش آفرین باشه ، که قطعا این نوع محتوانویس ها باید هم توقع دستمزد تولید محتوا بالایی داشته باشن و نوش جون شون و قطعا هم نبیاد  خوشدون و محتواشون رو ارزون بفروشن.

حواس مون باشه که نمیشه انتخاب مون تولید محتوای آشغالی و سطح پایین و بی هویت و بی ارزش و… باشه و انتظارمون کلمه ای فُلان قدر و درآمدهای چند 10 میلیونی!

همه چی باید به همه چی بیاد دیگه !

3- مهارت های حیاتی توی تولید محتوا

خب من خودم به شخصه بارهااااااااو بارهاااااااا توی رایتینا گفتم که تولید محتوای متنی اصلا مساوی نویسندگی نیست و یه شغلی هست که به چندین مهارت حیاتی نیاز داره، مثلا : .

مهارت داستان گویی

این روزا که همین طوری ” فله ای  ” محتوا ریخته میشه توی وب و از طرفی هم لحظه به لحظه توجه مخاطب داره کم تر و کم تر میشه و پَرشِ مخاطب از این محتوا به اون محتوا بیشتر، قطعا جذاب سازی محتوا چه از لحاظ ظاهری و چه از لحاظ محتوایی خیلی خیلی میتونه تو نگه داشتن مخاطب و ترغیبش به خوندن محتوا مهم باشه . مهارت داستان گویی یکی از مهارت های حیاتی لازم برای تولید محتوای متنی جذابه . پس هر تولید کننده محتوایی که داستان گو تر باشه اونم داستان های جذاب، میتونه حقوق تولید محتوای بیشتری درخواست کنه و داشته باشه.

دکوراسیون محتوا

دیگه اونجوری مثل قدمیا نیست که به خاطر ” بی محتوایی ” و کمبودمحتوا تو وب فارسی ، هر برند یا سایتی که حتی در لشکری از کلمات در حد 400-500 کلمه یه محتوایی پر از کلمه کلیدی مینوشت و منتشر میکرد، مخاطب با ولع اون رو میخوند و تو گوگل هم رتبه 1 بود !

گذشت اون دوران.

الان یکی از سخت ترین کارهای یه تولید کننده محتوا، اتفاقا اصلا تولید محتوا نیست، بلکه نوشتن محتوایی هست که جلب توجه کننده باشه ، پس اگر صرفا شما تنها مهارتی که دارید، سرهم کردن یه تعدادی کلمه پشت سر هم هست نمی‌تونید با برندهایی که دغدغه تولید محتوای جذاب و تاثیر گذار رو دارن کار کنید و این یعنی یه بازار بزرگی از کافرماها رو از دست میدید و این یعنی باید با برندهای درب و داغون و ارزون کار کنید. برعکس اگر شما مهارت داستان گویی به اضافه دکوراسیون محتوا  و چیدمان کلمات به شکل جذاب رو داشته باشید، قطعا میتونید محتوای تاثیرگذاری بنویسید و قطعا میتونید این محتوا رو گرون تر بفروشید.

محتوای سئو شده

ترکیب تولید محتوای جذاب و سئو به نظرم بازم یکی از سخت ترین بخش های ماجرای تولید محتواست . چون تولید محتوای آنلاین مثل کتاب نیست که مثلا اگر شما قلم خوب و جذابی داشته باشید، کتاب تون بیشتر بفروشه و مخاطب اون رو از اول تا آخر بخونه .

محتوای آنلاین برای اینکه توسط مخاطب دیده بشه و خونده بشه باید تو موتورهای جستجو مثل گوگل تو صفحه 1 و حتی تا جای ممکن تو 1-3 لینک اول باشه وگرنه احتمال دیده شدنش نزدیک 0 میشه . پس اینجا لازمه در کنار جذاب بودن محتوا، تکنیک های سئوی محتوا رو هم به خوبی اجرا کنیم، و درسته که گوگل داره خودش رو به مخاطب نزدیک میکنه و هر چیزی که مخاطب دوست داشته باشه رو بهش اعتبار میده ،ولی همچنان یه قوانینی مثل گذاشتن و جا دادن تعداد مناسبی از کلمات کلیدی داخل متن ، تو مقدمه و تو عنوان و… مهمه و باید رعایت بشه تا محتوا تو گوگل بالا بیادو از طرفی هم باید جوری این تکنیک ها اجرا بشه که محتوا ماشینی نشه 😕 . و این دقیقا چیزی هست که کار رو سخت میکنه ، پس قطعا یه تولید کننده محتوایی که دستمزد تولید محتوای بالایی رو تقاضا میکنه باید اصول سئو محتوا رو خیلی حرفه ای بلد باشه.

پیدا کردن منابع ناب

یکی دیگه از مهارت هایی که تو محاسبه دستمزد تولید محتوا موثره اینه که شما حداقل یه تسلط نسبی روی زبان انگلیسی داشته باشید، برای خوندن و درک و استفاده از منابع معتبر و دست اول . یکی از چیزهایی که بین فریلنسرهای تولید محتوا یا کارشناس های تولید محتوا رایجه اینه که ، میرن صرفا سراغ منابع فارسی و کلمه کلیدی رو تو گوگل سرچ میکنن و مثلا 10-15 تا مقاله اول گوگل رو باز میکنن و شروع میکنن به خوندن و در نهایت یه چکیده و عصاره ای در میارن از این محتواها و به عنوان محتوای تازه دست کارفرما میدن. این اصلا اشکالی نداره ها، اما قطعا قیمت این محتواها هم پایین هست و ارزش خیلی زیادی رو برای کارفرما ایجاد نمیکنن . اما اگر شما تسلط به خوندن منابع انگلیسی داشته باشید و بتونید از منابع تولید محتوای دست اول تر استفاده کنید خروجی محتوای شما هم گرون تر و با ارزش تر هست .

این ها فقط چند تایی از مهارت هایی بودن که شما به عنوان تولید کننده محتوا اگر “تو سبدِ داشته هاتون “داشته باشید میتونید دستمزد تولید محتوای بیشتری برای خودتون تعیین کنید و شما تعیین کننده باشید نه کارفرما .

انواع روش های پرداختی دستمزد تولید محتوا

راستش رو بگم من بعد از چندین و چند سال فریلنسر بودن و مدیر محتوا و بعد هم خالق رایتینا بودن هنوز که هنوزه هیچ روش درستی برای نسخه پیچیدن کلی برای قیمت گذاری محتوا پیدا نکردم که نکردم نکردم که نکردم نکردم که نکردم نکردم که نکردم نکردم که نکردم نکردم که نکردم نکردم که نکردمنکردم که نکردم نکردم که نکردم. واقعا هم به نظرم وقتی میری توش پیچیدگی های عجیب و غریبی داره.

تو بازار تولید محتوا معمولا چند روش پرداخت دستمزد تولید محتوا تعریف شده :

1- روش پرداخت کلمه ای :

این یکی از روش های رایج پرداخت دستمزد تولید محتواست اما به نظرم مزخرف ترینشه ، اما خیلی جاها چه من به عنوان کارفرما چه من به عنوان فریلنسر مجبورم از همین روش مزخرف و پوچ برای قیمت گذاری محتوا استفاده کنم .

حالا این روش چیه ؟

تو این روش کارفرما و فریلنسر تولید محتوا یا کارشناس تولید محتوا با توافق هم به این نتیجه میرسن که مثلا به ازای هر کلمه ای که تولید میشه X تومن پرداختی باشه .

مثلا تو بازار الان محتوا، یعنی آخرای سال 1400 از کلمه ای 30-40 تومن پرداختی داریم تا کلمه ای 200 تا 300 تومن ( یه بار این قیمت ها رو به یه فریلنسری گفتم، طفلکی گفت منظورتون کلمه ای 200-300 هزار تومنه  🙄  ،  من البته فکر میکنم محتوای ارزش آفرین خیلی بیشتر از این ها میارزه ولی فعلا کشش بازار ایران در حد همون کلمه ای 200-300 تا تک تومنیه دیگه، ولی همه ما باید با تولید محتوای ارزشمند تلاش کنیم که این پایه قیمت ها رو ببریم بالاتر و ارزش واقعی محتوا رو به کارفرماها نشون بدیم )

پس روند پرداخت حقوق تولید کننده محتوا معمولا تو حالت فریلنسری این جوریه که طبق یه توافق کلامی بین تولید کننده محتوا و کافرما مثلا قرا رگذاشته میشه که پایان هر هفته یا بعد از تعداد مشخصی از مقاله یا پایان هر ماه و… تعداد کلمات شمرده بشه و به صورت یه گزارش کار ارائه بشه . کافرما هم اون تعداد رو ضربدر مقدار نرخ تعیین شده به ازای هر کلمه میکنه و حقوق اون محتوانویس رو پرداخت میکنه.

مثلا کسی که تو 1 هفته 19827 کلمه محتوا تولید کرده و فرضا با کارفرما توافق کرده کلمه ای 90 تومن دستمزدش میشه = 1.784.430 تومن

همه جا جواب میده و منصفانه است ؟

قطعا نههههههههههههههههههههههه

ولی فعلا کاری نمیشه کرد . البته اگر شما روش بهتری سراغ دارید حتما تو کامنت ها بهم بگید

2- روش مقاله ای

خب یکی دیگه از روش های محاسبه دستمزد تولید محتوا اینه که کارفرما و فریلنسر با هم به توافق میرسن که مثلا مقاله ای 100 هزار تومن یا 400 هزار تومن یا X تومن با هم کار کنن . حالا یه زمانی محدوده کلمات هم مشخص میشه مثلا اینجوری کارفرما شرط میکنه که برا ی هر مقاله 1500 تا 2000 کلمه ای 250 هزار تومن . به نظرم این یه کم بهتر از کلمه شماریه. نه ؟

3- پکیج ها

یکی دیگه از روش های محاسبه هزینه تولید محتوا و پرداخت هزینه که معمولا بیشتر برای آژانس های تولید محتوا و شرکت های تولید محتوا کابرد داره تعریف یه پکیج تولید محتوا هست . به این شکل که مثلا شرکت محتواسازان ِ فُلان یه پکیج تولید محتوا تعریف میکنه به این شکل :

طرح اقتصادی ماهانه 

___________________

15 مقاله وبلاگ

20 پست اینستاگرام

3 رپورتاژ

10 توضیح محصول

_________________

هزینه ماهانه 7 میلیون و 500 تومن

اینم یه نوعشه دیگه .

4- به صورت حقوق ثابت ماهانه

یه نوع دیگه از روش های پرداخت دستمزد تولید محتوا استخدام تمام وقت، با پرداخت حقوق ثابت هست . این روش مشخصا بیشتر برای کارشناس های تولید محتوا هست که تو یه مجموعه یا شرکتی استخدام ثابت میشن . حالا این کارشناس میتونه دائم تو شرکت باشه میتونه به صورت دورکاری کارش رو انجام بده . این روش به این شکل هست که مثلا با توافق دو طرف یه حقوق ثابت که معمولا الان حدودا بین 3 تا 5 میلیون تومن هست تعیین میشه و بعد، طبق نیاز و درخواست کارفرما کارشناس باید تولید محتوا کنه.

اینجا یه مشکل بزرگ هست و اونم اینکه تو این شرایط کارشناس تولید محتوا ، آچار فرانسه مجموعه میشه . یعنی یه زمانی نیازه مقاله وبلاگ تولید کنه ، یه زمان پست اینستاگرام ، یه زمانی محتوا متن کاتالوگ، یه زمانی توضیح محصول ، یه زمانی محتوای متنی تبلیغات ، یه زمانی استراتژی تولید محتوا بنویسه و…. و این قطعا کار رو برای تولید کننده محتوا سخت و چالشی میکنه . و از طرفی معمولا به صورت واضح و روشن حجم کارهای ماهانه هم مشخص نیست و اینجوری کارفرما توقع داره مثلا کارشناس محترم ماهانه 50 مقاله +200 پست اینستا + 100 توضیح محصول و… تولید کنه ( یه کم اغراق کردم ولی خیلی موقع ها کارفرماها تو این شرایط واقعا خارج از استاندارد توقع دارن ) و از طرفی هم باز به خاطر روشن نبودن مسیر و حجم محتوا، ممکنه کارشناس هم فقط تو مجموعه حضور فیزیکی داشته باشه و به اندازه استاندارد محتوا تولید نکنه .

پس تو این روش معمولا به خاطر روشن نبودن حجم محتوا، ممکنه هر دو طرف به نوعی ضرر کنن و چالش بین شون ایجاد بشه.