حتما برای شما هم بارها پیش آمده که مقاله ای را به خاطر عنوان جذابش باز کرده‌اید ؛ اما در انتهای خواندن مقاله به این نتیجه رسیده اید که هیچ محتوای کاربردی و درخور توجهی در این مقاله نبود و از اینکه وقت خودتان را هدر داده اید حسابی کلافه و عصبی شده اید.
در این چک لیست با شما از انواع محتواهایی خواهیم گفت که به عقیده ماریا میلویکوویچ maria milojković باید از آنها به شدت دوری کنید . ( منبع انگلیسی )
پست‌های انگیزشی
پست‌های انگیزشی را می‌توانیم به سه دسته تقسیم کنیم :
۱. محتوا هایی که در تلاش‌اند تا حس مثبتی در خواننده ایجاد کنند
بسیاری از نویسندگان مدام در گوش مخاطب می‌خوانند که «تو می‌تونی. تو می‌تونی. تو می‌تونی.» جملاتی با این مضمون به‌قدری تکراری و بی‌تأثیر شده‌اند که دیگر کمکی به مخاطب نمی‌کنند. درست است که در موضوعاتی مثل توسعه فردی برای ایجاد انگیزه در مخاطب باید قلم ترغیب‌کننده‌ای داشت. اما حداقل حرفی بزنید و راهکاری نشان دهید که خودتان هم باورش دارید.
راهکاری که به خودتان هم کمک نکرده به چه درد مخاطب می‌خورد؟!
درعوض با مخاطب‌تان همدردی کنید و از صمیم قلب برایش بنویسید. ضمنا وقتی از مشکلات و تجربیات‌تان می‌نویسید، حواس‌تان به اطلاعاتی که بروز می‌دهید، باشد. خلاصه وقتی پستی را در اینترنت منتشر می‌کنید، در دسترس همگان قرار می‌گیرد و شاید بعدها مثلا موقع استخدام در جایی برای‌تان دردسرساز شود.
۲. محتوا هایی که هدف‌شان افزایش بهره‌وری است
نه که بهره‌وری چیزی بدی باشد، اما بسیاری از مقالات مدیریت زمان و افزایش بهره‌وری به‌نحوی نوشته می‌شوند که انگار باید ۲۴ ساعته در تمام روزهای هفته درحال کار و بهره‌وری باشیم!
اتفاقا نویسندگان چنین پست‌هایی دنبال‌کنندگان زیادی هم دارند. اما فراموش نکنید که کارکردن هم حدی دارد و وقتی از صبح تا شب باشد، زندگی را بی‌مزه می‌کند.
۳. محتوا هایی که توهم نویسندگی ایجاد می‌کنند
همه آدم‌ها نویسنده نیستند!
نویسندگی برای بعضی‌ها ابزاری برای بازاریابی و برای بعضی دیگر وسیله‌ای جهت رشد و توسعه فردی است. برای عده‌ای هم نویسندگی چیزی جز سرگرمی نیست. شکی نیست که خواندن و نوشتن مداوم به بهترشدن قلم‌مان کمک می‌کند. اما نویسنده بیشتر به کسی اطلاق می‌شود که در ادبیات و روزنامه‌نگاری به سطح حرفه‌ای رسیده باشد. مابقی مردم اگرچه گاهی دست به قلم می‌شوند، اما نویسنده به‌معنای واقعی کلمه نیستند.
محتوا های متکبرانه
موضوعاتی نظیر کارآفرینی، عشق و زندگی این روزها زیاد درمودشان نوشته می‌شود و بیشترشان هم تیترهای کلیک‌خوری دارند. یعنی تیترشان انبوهی از کاربران فضای مجازی را طعمه قرار می‌دهد. نویسندگان‌شان هم اغلب خیلی حس همه‌چیزدانی دارند و از موضع قدرت صحبت می‌کنند. اشکال کارشان هم اینجاست که تحمل نظرات مخالف را ندارند و به کامنت‌های انتقادی با بی‌احترامی جواب می‌دهند. چنین رفتاری نشانه تزلزل، جهالت و نابردباری است. اگر فکر می‌کنید که فقط چون ده‌ها یا صدها هزار دنبال‌کننده دارید پس بی‌شک آدم موفق و کاملی هستید، سخت در اشتباه‌اید.
محتوا های ترامپی
دوران ریاست جمهوری ترامپ هم بالاخره تمام می‌شود و به خاطرات می‌پیوندد. آن‌وقت است که محتوا های ترامپ‌محور ارزش‌شان را از دست خواهند داد. البته موضوع فقط ترامپ نیست. هر شخصیت سیاسی‌ای که سروصدا می‌کند و به سوژه اکثر پست‌ها تبدیل می‌شود، بعد از گذشت زمان از داغی می‌افتد و آن هم به خاطرات می‌پیوندد. سوژه‌های زودگذری که مدام درموردشان پست‌های مختلف نوشته می‌شود، می‌توانند برای مردم خسته‌کننده باشند و از جذابیت بیفتند.
محتوا های آبکی
باور کنید که نیازی نیست تک‌تک محتوا هایی را که می‌نویسید حتما با دیگران به‌اشتراک بگذارید. حتی اگر تیتر فریبنده‌ای هم انتخاب کنید، اگر متن‌تان کشش کافی نداشته باشد، خواننده نیمه‌راه ول‌تان خواهد کرد. فقط کافی است یکی دو بار ازاین‌قبیل پست‌های آبکی منتشر کنید تا عده زیادی از مخاطبان‌تان را فراری دهید. پس به‌جای اینکه هر روز پست بگذارید، کمی به خودتان فرصت دهید تا بتوانید محتوایی تهیه کنید که حرفی برای گفتن داشته باشد و به خواندنش بیارزد.
هر چندصد یا چندهزار دنبال‌کننده هم که داشته باشید، به‌محض اینکه حرکتی گستاخانه و به‌دور از شأن از خودتان بروز دهید، مطمئن باشید که دیگر وجهه مثبت سابق را در نظر بسیاری از دنبال‌کنندگان‌تان نخواهید داشت. هرگز به تعداد زیاد دنبال‌کنندگان‌تان غره نشوید و فکر نکنید که پس به‌همین‌خاطر حق دارید هر طوری که دل‌تان می‌خواهد رفتار کنید.
